Η αύξηση της πιθανότητας να νοσήσει κάποιος από καρκίνο αποδίδεται σε ένα πλήθος παραγόντων, που μπορεί να είναι κληρονομικοί, περιβαλλοντικοί, ορμονικοί, διατροφικοί κλπ.. Η παχυσαρκία, που τείνει να εξελιχθεί σε μάστιγα της εποχής μας, είναι ένας από τους παράγοντες αυτούς,  λόγω της αύξησης της ινσουλινοαντίστασης που προκαλεί. Η αύξηση του λίπους στα παχύσαρκα άτομα μειώνει την ικανότητα του οργανισμού να χρησιμοποιήσει την ινσουλίνη ώστε να εισάγει την γλυκόζη στα κύτταρα. Η περίσσεια ινσουλίνης που δημιουργείται οδηγεί σε μια σειρά επιπλοκών για τον οργανισμό, που ενισχύουν τις πιθανότητες αύξησης του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου.

Αρχικά, η επιπλέον ινσουλίνη στον οργανισμό εμποδίζει τη διαδικασία καταστροφής των άρρωστων κυττάρων, με συνέπεια αυτά να αναπαράγονται και να πολλαπλασιάζονται. Έχει υπολογισθεί ότι ο ανθρώπινος οργανισμός παράγει περίπου 70 εκατομμύρια κύτταρα και πραγματοποιεί 10 χιλιάδες διορθώσεις σε καθημερινή βάση. Η εμφάνιση ενός και μόνο λάθους κατά η διαδικασία αυτή μπορεί να οδηγήσει στη μετατροπή ενός υγιούς κυττάρου σε καρκινικό, το οποίο με τη σειρά του θα αναπαράγονταν συνεχώς. Για να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο πολλαπλασιασμού των καρκινικών κυττάρων, ο οργανισμός προβαίνει στη διόρθωση του λάθους που έγινε κατά την αναπαραγωγή του υγιούς κυττάρου και τη μετατροπή του σε καρκινικό, ή, αν αυτό δεν είναι δυνατό, το ίδιο το καρκινικό κύτταρο αυτοκαταστρέφεται. Η περίσσεια ινσουλίνης που υπάρχει στα παχύσαρκα άτομα σταματάει τη διαδικασία αυτοκαταστροφής των καρκινικών κυττάρων, .με αποτέλεσμα αυτά να μπορούν να αναπαράγονται ελεύθερα.

Η δεύτερη δυσμενής επίδραση της αύξησης της ποσότητας της ινσουλίνης που δεν μπορεί λόγω υπερβολικού λίπους να χρησιμοποιηθεί από τον οργανισμό, είναι η αύξηση της έκκρισης από το ήπαρ του ινσουλινόμορφου αυξητικού παράγοντα -1 (IGF1). Πρόκειται για μια ορμόνη που διευκολύνει τη μετατροπή ενός υγιούς κυττάρου σε καρκινικό, αφού μαζί με την ινσουλίνη ενισχύουν τη δράση των σεξουαλικών ορμονών (οιστραδιόλη στις γυναίκες και τεστοστερόνη στους άνδρες), αυξάνοντας τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού και του προστάτη.

Είναι σαφές ότι όλα τα παραπάνω αφορούν στη σχέση που υπάρχει μεταξύ της παχυσαρκίας και των πιθανοτήτων αύξησης του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου. Δεν μπορεί να κανείς να ισχυρισθεί με βεβαιότητα ότι ένα παχύσαρκο άτομο θα νοσήσει από καρκίνο και ότι αν χάσει τα περιττά κιλά θα αποφύγει το συγκεκριμένο κίνδυνο. Με δεδομένο ότι υπάρχουν πολλοί παράγοντες που προκαλούν καρκίνο, πολλοί από τους οποίους είναι εκτός της επιρροής του ανθρώπου, είναι σκόπιμο να προσπαθεί κανείς να επηρεάσει προς όφελός του αυτούς τουλάχιστον που εξαρτώνται από τον ίδιο, όπως είναι η διατήρηση φυσιολογικού βάρους.

——————————————————————————–

Nutri – Care

Λ. Αλεξάνδρας 192β – Αμπελόκηποι

Λ. Ιασωνίδου 54β – Ελληνικό

Αρθρογράφος: Παπαδοπούλου Αναστασία, Κλινική Διαιτολόγος – Διατροφολόγος